آزمایش stradiol (ECL)

اشتراک گذاری:

نام آزمایش
stradiol (ECL)
هزینه آزمایش

نام روش اندازه گیری
Immunochemiluminescence
نام های مشابه
17-β Estradiol, 17-beta Estradiol, Estrogen fraction 2 (E2), Estradiol, Adult Premenopausal Female

توضیح روش کار
انجام تست با دستگاه کوباس E411 و کیت های ROCHE ساخت کشور آلمان طبق آخرین متد روز دنیا

نوع نمونه
Serum /Plasma
حجم نمونه
ml 1
نگهداری نمونه
1. در طی 2 ساعت پس از نمونه گیری، سرم را از سلول جا نمایید و1.2 ml از آنرا در ویالهای پلاستیکی مخصوص بریزید. 2. سرم جدا شده را ترجیحاً تا زمان انجام آزمایش در یخچال نگه دارید. سرم به مدت 6 ساعت در دمای اتاق پایدار است. 3. پایداری نمونه در دمای یخچال(2-8oC) 7 روز و در فریزر (-20oC) 14 روز می باشد
حمل و نقل نمونه
زنجيره سرد
نیازهای همراه نمونه
مشخصات کامل بیمار
راهنمای جمع آوری نمونه
1. با رعایت اصول صحیح نمونه گیری، مقداری خون وریدی را در لوله ای با درب قرمز جمع آوری نمایید. 2. نمونه باید در عرض 2 ساعت از زمان خونگیری سانتریفیوژ گشته و سرم از سلول جدا گردد. 3. پس از نمونه گیری، محل خونگیری را از لحاظ خونریزی یا هماتوم بررسی نمایید. 4. در صورت استعمال داروهای مؤثر بر نتایج آزمایش، آن را در برگه آزمایش یادداشت نمایید. 5. از جمع آوری نمونه سرم لیز، ایکتریک و یا لیپمیک اجتناب نمایید. 6. تاریخ هفتة حاملگی و اولین روز آخرین دورة قاعدگی را روی برگه آزمایشگاه ذکر کنید. 7. از آنجایی که استرادیول سرم دارای ریتم شبانه‏روزی است، نمونه‏گیری‏های متعدد باید در یک ساعت ثابت از شبانه‏روز انجام شوند. 8. نمونه گیر می بایست اطلاعاتی از وضعیت بالینی زن باردار از وی پرسیده و در صورت لزوم در برگه آزمایش یادداشت نماید. از جمله این اطلاعات می توان به سن مادر، وزن مادر، سابقه مصرف سیگار، سابقه دیابت، فشار خون بالا، سقط جنین، بیماریهای عفونی، بارداریهای چند قلو و ... اشاره نمود.
اطلاعات لازم از بیمار
نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار
معیار رد نمونه
• پلاسما EDTAدار • سرم شدیداً همولیز و لیپمیک • نمونه بدون برچسب یا با برچسب اشتباه
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
1. نیاز به ناشتایی نمی باشد. 2. در صورت استفاده ازسنجش RIA ، بیمار نباید مواجهه اخیر با رادیواکتیو داشته باشد.

شرح آزمایش
استروژن¬ها مسئول خصوصیات ثانویه جنسی زن هستند. اگرچه بیشتر از 30 استروژن شناسایی شده‏اند ولی فقط اندازه‏گیری سه استروژن (استرادیول E2، استرون E1 و استریول (E3 در فعالیت‏های بالینی مورد استفاده قرار می‏گیرند. تخمدان¬ها، بیضه‏ها، و غدد آدرنال توانایی ساخت استروژن¬ها را از آندروژن¬های آندروستن دیون و تستوسترون دارند. تخمدان‏ها تقریباً همه استرادیول را ترشح می‏کنند در حالی که قسمت اعظم استرون از تبدیل محیطی آندروستن دیون و متابولیسم استرادیول تشکیل می‏شود. در زنان سالم پس از یائسگی، تخمدان¬ها تحلیل رفته و عملاً تمامی ساخت استروژن توسط غده آدرنال صورت می‏گیرد. هر چند استرادیول فراوان‏ترین استروژن در زنان قبل از یائسگی است، در زنان بعد از یائسگی استرون در بیشترین غلظت می‏باشد. در مردان حدود یک سوم همة استرادیول توسط بیضه‏ها تولید و مابقی از تبدیل خارج غده‏ای تستوسترون و استرون ایجاد می‏شود. بنابراین بیضه‏ها بطور غیرمستقیم مسئول بیشترین مقدار ساخت استروژن هستند. کبد مهم‏ترین نقش را در متابولیزه کردن استروژن¬ها دارد. به این صورت که استرادیول و استرون را کونژوگه کرده و به صورت سولفات‏‎ها و گلوک
تفسیر
تفسیر: E2 قوی‏ترین استروژن آندوژن است. در زنان غیرحامله عمدة E2 از تخمدان¬ها و مقادیر کمی هم از آدرنال‏ها منشأ می‏گیرد. جفت یک منبع اضافی E2 در حاملگی است. در جنس مذکر 25% از E2 در بیضه‏ها و 75% در بافت‏های محیطی و بواسطه واکنش آروماتازی از تستوسترون و سایر آندروژن‏ها تولید می‏شود. مقادیر E2 در نارسایی تخمدان به هر علت که باشد کاهش می‏یابد. هنگامی که نارسایی تخمدان ثانویه به علت کم‏کاری هیپوفیز است، FSH و LH هم کاهش می‏یابند. در حالی که در نارسایی اولیه تخمدان FSH و LH افزایش می‏یابند. به منظور کمک به باروری، اهمیت افزایش E2 پس از اولین دوز گنادوتروپین‏ها یک عامل تعیین کننده مهم برای مقدار دوز دوم خواهد بود و همین‏طور میزان افزایش به دنبال دوز دوم، تعیین کنندة دوز بعدی و غیره می‏باشد. تومورهای نادری از منشاء تخمدان، بیضه، آدرنال یا محل‏های غیرآندوکرین ممکن است سبب سطوح بالای E2 شوند. علیرغم تلاش‏هایی که برای استاندارد کردن روش‏ها اعمال شده ولی باز هم تفاوت‏های قابل توجهی بین آزمایشگاه‏ها دیده می‏شود. در زنان یائسه، استرون (E1) استروژن غالب در گردش خون است. در سیروز کبدی E
احتیاط ها
• چنانچه از روش RIA استفاده می شود، مصرف اخیر رادیوایزوتوپ ها می تواند موجب تغییر نتایج آزمایش شود. • قرص های ضد بارداری (OCP) و کلومیفن سبب کاهش سطوح سرمی E2 می‏شوند. آدرنورکورتیکوستروئیدها، آمپی‏سیلین، داروهای حاوی استروژن، فنوتیازین‏ها و تتراسایکلین‏ها ممکن است سبب افزایش سطوح E2 شوند.

ورود آزمایشگاه‌ها

ورود پزشکان

ورود مراجعین

راهنمای جوابدهی

آزمایش stradiol (ECL)